Δευτέρα 25 Οκτωβρίου 2010

Εγκυμοσύνη - 7η εβδομάδα

Είστε στην 7η Εβδομάδα Κύησης
Είστε εφτά εβδομάδων έγκυος.

Ηλικία εμβρύου: 5 εβδομάδες
Μέγεθος εμβρύου: 4 - 5 χιλιοστά

Πως αναπτύσσεται το μωρό σας:  Το μωρό σας αναπτύσσεται θεαματικά αυτή την εβδομάδα, και πριν το τέλος αυτής της εβδομάδας, το μέγεθος του θα έχει διπλασιαστεί στα περίπου 11 έως 13 χιλιοστά.   Το μωρό σας έχει υπολείμματα μιας μικρής ουράς, που θα εξαφανιστεί τις επόμενες εβδομάδες. Αλλά αυτό είναι το μόνο πράγμα που θα μικρύνει. Η καρδιά και ο εγκέφαλος γίνονται πιο περίπλοκα, οι πτυχές των βλέφαρων σχηματίζονται, η άκρη της μύτης διακρίνεται και τα χέρια κάμπτουν τώρα στους αγκώνες και  καμπυλώνουν ελαφρώς πάνω από την καρδιά.

Πως αλλάζει η ζωή σας: Μπορεί να μην φαίνεται ή ακόμη και να μην αισθάνεστε έγκυος αλλά η μήτρα σας μεγαλώνει για να φιλοξενήσει το αναπτυσσόμενο  μωρό σας. Πριν από την εγκυμοσύνη είχε το μέγεθος μιας σφιγμένης γροθιάς τώρα όμως είναι μεγάλη όσο ένα γκρέϊπφρουτ. Καθώς μεγαλώνει, πιθανόν να αισθάνεστε  κοιλιακές κράμπες και ήπιους πόνους στην κοιλιά. Στην αρχή της εγκυμοσύνης πολλές γυναίκες αισθάνονται ότι έχουν ολοένα και περισσότερα συναισθηματικά σκαμπανεβάσματα, χαρούμενες με την εγκυμοσύνη τη μια  στιγμή, έτοιμες να κλάψουν στην προοπτική της μητρότητας την επόμενη. Τα πιο ανόητα πράγματα μπορεί  να σας εκνευρίζουν για αυτό ο σύντροφος, φίλοι, συνάδελφοι και οικογένεια θα ανακουφιστούν να ξέρουν ότι οι αλλαγές της διάθεσης είναι πολύ κοινό χαρακτηριστικό αυτού του σταδίου της εγκυμοσύνης. Είναι ένας συνδυασμός από τις συνεχώς αυξανόμενες ορμόνες του σώματος σας και της ανησυχίας για την εγκυμοσύνη και τη μητρότητα, τα οποία ίσως έχουν ως αποτέλεσμα  εφιάλτες ή αϋπνία.  Προσπαθήστε να χαλαρώσετε και να ηρεμήσετε, αυτή είναι η καλύτερη αντιμετώπιση και για τους επόμενους μήνες. Αν και είναι δύσκολο, να ξέρετε ότι οι συναισθηματικές διακυμάνσεις μπορεί  να παραμείνουν σε όλη την διάρκεια της εγκυμοσύνης και αφότου το μωρό σας γεννηθεί, γι’ αυτό αποδεχτείτε ότι περιστασιακά είναι φυσιολογικό να αισθάνεστε εύθραυστες.

πηγή: babybaby.gr

Δευτέρα 18 Οκτωβρίου 2010

"Φυσικός Τοκετός" του Φρεντερίκ Λεμπουαγιέ

«Άνοιξε διάπλατα τα αφτιά σου κι ετοιμάσου… για μια μεγάλη, πολύ μεγάλη έκπληξη!
Ποιος μπορεί να φάει για σένα? Κανείς. Δεν είναι προφανές?
Ποιος μπορεί να κοιμηθεί για σένα? Κα πάλι κανείς!
Και ποιος μπορεί να γεννήσει για σένα? Κανείς! κανείς! μόνον εσύ! εσύ! εσύ!»

«Αν το έχεις βάλει καλά μες στο μυαλό σου αυτό, τότε έχεις λύσει όλα σου τα προβλήματα! Θα σταματήσεις επιτέλους να ψάχνεις πού και ποιος θα σε ξεγεννήσει!
Όταν σταματήσεις να τρέχεις δεξιά κι αριστερά, θα καταλάβεις ότι το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να μείνεις στο σπίτι σου!»

«Η επιστήμη γνωρίζει ότι το σώμα του μωρού δίνει το σήμα για τον τοκετό και εκκρίνονται οι ορμόνες για να ξεκινήσουν οι ωδίνες. Το παιδί καταβάλλει προσπάθεια (και τι προσπάθεια!) για να γεννηθεί. Εσύ βρίσκεσαι εκεί μόνο για να το βοηθήσεις».

«Όσον αφορά την εγκυμοσύνη, είναι απαραίτητο η γυναίκα να είναι συνεχώς, και το τονίζω, συνεχώς, σε επαφή με το παιδί της»

«Η προσωπικότητά μας εξαρτάται κατά πολύ μεγάλο βαθμό από την κατάσταση της μητέρας κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της, από τις συνθήκες της γέννας καθώς και από τον τρόπο υποδοχής του παιδιού στον κόσμο μας!»

«Οι γυναίκες ξέρουν. Ο τοκετός βρίσκεται στα μύχια της ψυχής τους.»

«Η επισκληρίδιος  χωρίζει το παιδί από τη μητέρα. Διακόπτεται η τόσο σημαντική και απαραίτητη επαφή μεταξύ των δύο.
Ο τοκετός χάνει έτσι όλη του την βαθύτερη σημασία. Ο τοκετός είναι στην πραγματικότητα τελετουργία μετάβασης. Επιπλέον, είναι σχολείο θάρρους αλλά και υπομονής, που τόση ανάγκη έχουμε στη διάρκεια της ζωής μας. τι επισφραγίζει μια ένωση? Οι χαρές που μοιραζόμαστε? Όχι! Οι δοκιμασίες που ξεπεράσαμε μαζί.
Στη διάρκεια του τοκετού η γυναίκα πεθαίνει, ναι, πεθαίνει. Μια κοπέλα πεθαίνει και την ίδια στιγμή γεννιέται μια γυναίκα, διότι είναι πλέον μάνα.
Η διαφορά ανάμεσα στο έχω και το είμαι.
Με την επισκληρίδιο η γυναίκα έχει ένα παιδί, χωρίς: είναι πια μητέρα, ολοκληρωμένη γυναίκα.»


Το βιβλίο περιλαμβάνει ασκήσεις αναπνοής που θα χρησιμεύσουν στον τοκετό και ένα CD. Είναι σίγουρα must have και must read!

"Σαν παραμύθι αν μου ΄λεγαν Πως έρχεται ένα παιδί στον κόσμο" του Φρεντερικ Λεμπουαγιέ

Το βιβλίο αναφέρεται κυρίως στη διαδικασία του τοκετού και έχει αρκετά "ποιητική" διάθεση. Μικρό και γρήγορο στην ανάγνωση....

Βρήκα πολύ χρήσιμο και ενημερωτικό το κεφάλαιο για τις επιπλοκές ... Είναι πραγματικά απίστευτη η πλάνη στην οποία ζούμε και τελείως ανυπόστατος ο φόβος μας για τον φυσικό, μη παρεμβατικό τοκετό. Μας έχουν μάθει να φοβόμαστε και μας έχουν μάθει να έχουμε ανάγκη τους γιατρούς και τα νοσοκομεία...

Ο Λεμπουαγιέ προσπαθεί να μας μάθει να εμπιστευόμαστε το σώμα μας. Αξίζει πραγματικά να το διαβάσει κάποιος, ακόμα και αν δεν επιθυμεί να γεννήσει στο σπίτι... Η γνώση δίνει δύναμη. Δεν έχει νόημα να εθελοτυφλούμε και να λέμε ότι δεν υπάρχουν κίνδυνοι... αλλά πρέπει να έχουμε επίγνωση του μεγέθους του κινδύνου και να έχουμε δίπλα μας άνθρωπο που θα μπορεί να τον διαχειριστεί! Μόνο αν γνωρίζουμε το θέμα διεξοδικά θα μπορούμε να πούμε ότι κάναμε μια συνειδητή επιλογή.

  • «Αν η ιατρική κοινότητα ήταν έντιμη, θα δήλωνε καθαρά ότι δεν υπάρχει "ασφάλεια". Πράγμα που δεν μπορεί παρά να κηλιδώσει την κολακευτική εικόνα που αρέσκεται να δίνει για τον εαυτό της, σε ένα κοινό που δε ζητάει παρά ν’ αφήνεται να το εξαπατούν.»

  • «Μόνο συνειδητοποιώντας τις αρνητικές συγκινήσεις (φόβους) αφήνοντάς τες να εκφραστούν, η γυναίκα θα μπορούσε να ελευθερωθεί και να "προετοιμάσει" πραγματικά τον τοκετό της»

  • «Κι όμως, πρέπει να ομολογήσουμε, αν έχουμε κάποια εντιμότητα, πως αγνοούμε τόσα πράγματα σε σχέση με το ξεκίνημα και την πορεία ενός τοκετού, ώστε η πραγματική σύνεση είναι να μην επεμβαίνουμε παρά μόνον όταν υπάρχει απόλυτη  ανάγκη.»

"Με το μωρό στην αγκαλιά" της Αντιγόνης Ωραιοπούλου

Επειδή έχω ήδη προχωρήσει στη μελέτη όσον αφορά την εγκυμοσύνη και τον τοκετό βρήκα το βιβλίο πολύ γενικό... κάτι σαν πρόλογος. Θα το συνιστούσα σε κάποιους που τώρα ξεκινούν να ψάχνουν τις "εναλλακτικές οδούς" .... κάποιους που δεν έχουν σκεφτεί ποτέ ότι η εγκυμοσύνη δεν είναι ασθένεια αλλά μια φυσική διαδικασία... και ότι δεν είναι απαραίτητη η εισαγωγή σε νοσοκομείο …Αναφέρομαι τόσο σε  γυναίκες όσο και σε άντρες μιας και θεωρώ πολύ σημαντική όχι μόνο την υποστήριξη αλλά και τη συμμετοχή του συντρόφου μας σε αυτή τη διαδικασία.

Η βασική ιδέα του βιβλίου (με την οποία διαφωνώ εν μέρει και θα αναφερθώ σε αυτό σε επόμενη ανάρτηση) είναι ότι «Γονείς γινόμαστε, δε γεννιόμαστε». Με άλλα λόγια η συγγραφέας πιστεύει ότι οι γνώσεις όσον αφορά την εγκυμοσύνη, τον τοκετό και την ανατροφή του παιδιού θα πρέπει να διδάσκονται μιας και δεν είναι έμφυτες και δε «γεννιούνται» με τη σύλληψη ή τη γέννηση ενός παιδιού. Αναφέρει χαρακτηριστικά το σοκ με το οποίο έρχονται αντιμέτωπες οι νέες μητέρες όταν τους παραδίδουν για πρώτη φορά το μωρό και δε γνωρίζουν ΤΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ! Συστήνει να χαλαρώσουμε καθώς κανείς δε γνωρίζει εκ των προτέρων και ότι η μητρότητα θα διδαχθεί σιγά σιγά από τους γιατρούς, παιδίατρους, ψυχολόγους άλλους γονείς και φυσικά την εμπειρία.

Τι ξεχώρισα:

  • «Είναι πολύ σημαντικό να κρατάτε ημερολόγιο για τις ώρες και τη διάρκεια του θηλασμού. Με αυτόν τον τρόπο θα μπορέσετε να έχετε το πρόγραμμα του μωρού σας για τις ώρες που πεινά. Επίσης, μπορείτε να σημειώνετε τις ώρες που κοιμάται και αδειάζει το έντερό του κι έτσι θα     είστε σε θέση να τηρείτε κάποιο ωράριο αλλά και να διαπιστώνετε πιθανές αλλαγές.»

  • «Συχνά οι γονείς ανησυχούν γιατί το μωράκι τους αναστενάζει, φαίνεται υποτονικό, αντιδρά παράξενα. Στις περισσότερες περιπτώσεις το μωρό δρα σύμφωνα με τα συναισθήματα των γονιών του. Η ψυχολογική κατάσταση της μητέρας επιδρά και επηρεάζει καταλυτικά την ψυχολογία του μωρού. Η ψυχολογική κατάσταση του πατέρα επηρεάζει επίσης και δρα καταλυτικά όχι μόνο στην ψυχολογία του μωρού, αλλά και στης μητέρας. Όλοι οι γονείς επιθυμούν ένα ευτυχισμένο και υγιές μωρό. Για να το αποκτήσουν όμως αυτό χρειάζεται να αισθάνονται και οι ίδιοι καλά. Γι αυτό και είναι σημαντικό οι γονείς να είναι ενήμεροι για τα δικά τους συναισθήματα, σκέψεις και κατάσταση. Όταν αισθανθεί καλύτερα η μητέρα και ο πατέρας, αυτόματα σχεδόν, θα είναι καλύτερα και το μωρό.»

Επίσης υπάρχει μια εκτενής αναφορά στην επιλόχεια κατάθλιψη τόσο της νέας μητέρας όσο και του νέου πατέρα. Οι λόγοι είναι πολλοί: σωματικοί, ορμονολογικοί, ψυχολογικοί (ανασφάλεια, σχέσεις κπ ) οικονομικοί και συντελούν σε μια κρίση ταυτότητας την πιο ακατάλληλη ώρα. Η συγγραφέας συστήνει διάλογο και ξεκούραση κατά κύριο λόγο και μερική αποστασιοποίηση (προσωπικό χώρο και χρόνο ). Ωστόσο θεωρώ ότι πολλά από τα θέματα που αναφέρει θα πρέπει να έχουν επιλυθεί πριν τη γέννηση του παιδιού. Το σωματικό βάρος και η έλλειψη εξόδων πιστεύω ότι δεν είναι θέματα που πρέπει να απασχολούν τους νέους γονείς… από την άλλη βέβαια έχει απόλυτο δίκαιο ότι η κούραση και η νέα κατάσταση θα λειτουργήσει ως μεγεθυντικός φακός σε όλα τα προβλήματα του ζευγαριού και θα βγουν απωθημένα….  Όποιος αντιμετωπίζει προβλήματα ή πιστεύει ότι θα αντιμετωπίσει σε σχέση με τον σύντροφό του ίσως θα ήταν καλή ιδέα να ρίξει μια ματιά στο βιβλίο… 



  • «Το κλάμα:
Οι ανάγκες που εκφράζει το μωρό με το κλάμα είναι:
Πείνα
Κούραση (ανάγκη για ύπνο)
Πόνο (συνήθως έχει μεγαλύτερη οξύτητα και μεγαλύτερα και πιο επίμονα μεσοδιαστήματα. Επίσης όταν το μωρό πονά, μαζεύει τα ποδαράκια του στην κοιλιά)
Δυσφορία (κρύο, ζέστη, λερωμένη πάνα)
Μοναξιά και ανασφάλεια
Υπερδιέγερση (πολλά ερεθίσματα ή επισκέψεις)
Υποτονικότητα (πλήξη)
Απογοήτευση (για τη μη εκπλήρωση των επιθυμιών του)

Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι το κλάμα είναι ο μόνος τρόπος επικοινωνίας ενός νεογέννητου. Είναι η μιλιά του.
Χρειάζεται την ανταπόκρισή μας και μάλιστα το συντομότερο δυνατό. Οι έρευνες έχουν δείξει ότι όταν στον πρώτο χρόνο της ζωής ενός μωρού, οι γονείς ανταποκρίνονται στο κλάμα του και ικανοποιούν την ανάγκη του, το μωρό αρχίζει να αποκτά εμπιστοσύνη στο γύρω κόσμο. Εξάλλου, τον πρώτο χρόνο της ζωής του, το μωρό μαθαίνει αν ο κόσμος γύρω του είναι ασφαλείς και μπορεί να τον εμπιστεύεται. Οι ίδιες έρευνες έδειξαν επίσης ότι τα μωρά στα οποία οι γονείς αντιδρούσαν ταχύτερα στο κλάμα τους, ένα χρόνο αργότερα:
Ανέχονταν περισσότερο την απουσία της μητέρας τους
Έδειχναν μεγαλύτερη αυτονομία
Κλαίγανε λιγότερο συχνά
Η αγκαλιά χωρίς περιορισμούς κάνει θαύματα.

Το βρέφος αρχικά, δεν έχει συναίσθηση του σώματός του. Τα σύνορα αυτού του σώματος τα «νιώθει» μέσα από το άγγιγμα. Οι παρατηρήσεις έχουν δείξει ότι τα μωρά που αισθάνονται ασφαλή μέσα από τη συνεχή σωματική επαφή με τους γονείς τους αρχίζουν από το δεύτερο χρόνο της ζωής τους να αυτονομούνται. Η συνεχής προσκόλληση στη μαμά και στον μπαμπά μετά τον πρώτο χρόνο δεν οφείλεται στην αγκαλιά αλλά σε άλλους λόγους.»

  • «Μιλάτε στα μωρά σας. Μιλάτε όποτε μπορείτε ακόμα κι όταν κοιμάται.»

  • «Το μωρό τρέφεται κυριολεκτικά από το χαμόγελο των γονιών του. Μωρά που δεν τους χαμογελούν, μαραζώνουν.»

Εγκυμοσύνη - 6η εβδομάδα

Ηλικία εμβρύου: 4 εβδομάδες
Μέγεθος εμβρύου: 2 - 4 χιλιοστά

Είστε έξι εβδομάδων έγκυος :

Πως αναπτύσσεται το μωρό σας:  Μέχρι το τέλος αυτής της εβδομάδας, το μωρό σας θα έχει το μέγεθος ενός μικρού φασολιού. Τώρα ξεκινά η εμβρυϊκή περίοδος, κατά την οποία συμβαίνουν άκρως σημαντικές εξελίξεις στο μωρό σας.  Το αποτέλεσμα αυτής της ανάπτυξης είναι ο σχηματισμός του κορμιού όπου φαίνεται το κεφάλι και η ουρά.  Η νευρική αύλακα κλείνει, τα μάτια και τα ρουθούνια αρχίζουν να διαμορφώνονται, τα αυτιά αρχίζουν να αναπτύσσονται και τα χέρια/πόδια αρχίζουν να προεξέχουν. Τα δάχτυλα αρχίζουν να σχηματίζονται, επίσης σε αυτό το στάδιο ανάπτυξης. Η καρδιά έχει διαιρεθεί στην δεξιά και αριστερή κοιλότητα και χτυπά περίπου 150 φορές το λεπτό, κατά προσέγγιση δύο φορές το ρυθμό μιας ενήλικης καρδιάς.

Πως αλλάζει η ζωή σας: Οι άλλοι γύρω σας  ενδεχομένως δεν θα προσέξουν τα σημάδια των εντυπωσιακών αλλαγών που πραγματοποιούνται μέσα σας, αλλά η κούραση και η ναυτία μπορεί να σας κάνει να αισθάνεστε αδυναμία, και εάν δεν έχετε πει ακόμη σε καθέναν στην δουλειά σας ότι είστε έγκυος, αυτό ίσως χειροτερέψει τα πράγματα. Για να αντισταθμίσετε την κατάσταση, μοιραστείτε όσο περισσότερα οικιακά καθήκοντα μπορείτε και συμπεριλάβετε το σύντροφο σας στην εγκυμοσύνη όσο είναι δυνατόν.

Προσπαθήστε να θέσετε την ξεκούραση ως  προτεραιότητα και να δείτε τον γυναικολόγο σας εάν η ναυτία και οι στομαχικές διαταραχές καθιστούν τη ζωή σας δύσκολη ή εάν δεν μπορείτε πραγματικά να κρατήσετε τροφή στο στομάχι σας. Το να ασχοληθείτε με κάτι άλλο μπορεί να σας βοηθήσει, όπως να σκεφτείτε την προγεννητική φροντίδα και τον τοκετό που θα θέλετε μιας και οι επιλογές είναι αρκετές.

Μπορεί να νομίζατε ότι οι ανήσυχες νύχτες θα αρχίσουν όταν γεννηθεί το μωρό σας, αλλά για πολλές έγκυες γυναίκες ο ύπνος τους αναστατώνεται από την αρχή της εγκυμοσύνης. Μερικές φορές τα αίτια είναι μηχανικής μορφής - η αυξημένου μεγέθους  μήτρα σας ασκεί  πίεση στην κύστη σας που απαιτεί περισσότερες επισκέψεις στην τουαλέτα τις πρωινές ώρες, ίσως το ευαίσθητο στήθος σας καθιστά τον ύπνο δύσκολο ή μπορεί να ξυπνάτε τα μεσάνυχτα για ένα μικρό σνακ.

Πηγή: babybaby.gr

Δευτέρα 11 Οκτωβρίου 2010

Εγκυμοσύνη - 5η εβδομάδα

5η Εβδομάδα Κύησης
Ηλικία εμβρύου: 3 εβδομάδες
Μέγεθος εμβρύου:  1.25 χιλιοστό

Πως αναπτύσσεται το μωρό σας:
Μπορεί να μην φαίνεται ακόμη ότι είστε έγκυος (μπορεί να μην έχετε καν τα γνωστά συμπτώματα) και το σώμα σας να μην έχει αλλάξει σχεδόν καθόλου, το μωρό σας ωστόσο αναπτύσσεται  γρήγορα. Αυτή την εβδομάδα η καρδιά (όχι μεγαλύτερη από έναν σπόρο παπαρούνας) αρχίζει να κτυπά, αρχίζει να σχηματίζεται το κεντρικό νευρικό σύστημα (ο εγκέφαλος και ο νωτιαίος μυελός), οι μύες και τα οστά, αν και σε αυτό το σημείο το έμβρυο μοιάζει  περισσότερο με έναν γυρίνο από ότι με έναν άνθρωπο. Σημαντικά όργανα, συμπεριλαμβανομένων των νεφρών και της καρδιάς, έχουν αρχίσει να αναπτύσσονται, και ο νευρικός σωλήνας, που συνδέει τον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό, κλείνει.

Πως αλλάζει η ζωή σας:
Τα συμπτώματα εγκυμοσύνης συνεχίζονται ή αρχίζουν αυτήν την εβδομάδα. Εάν είστε όπως οι περισσότερες γυναίκες, θα παρατηρήσετε ναυτία (και όχι μόνο το πρωί), κούραση, ταλαιπωρία και ευαισθησία στήθους, και έχετε την ανάγκη να ουρείτε συχνότερα. Όλα είναι φυσιολογικά, όλα είναι ενοχλητικά, αλλά είναι όλα κομμάτι της εγκυμοσύνης και έτσι δεν θα διαρκέσουν για πάντα. Να σημειώσουμε ότι μερικές γυναίκες έχουν επίσης πονοκεφάλους στο πρώτο τρίμηνο κύησης. Εντούτοις, υπάρχουν μερικά συμπτώματα που δεν πρέπει ποτέ να αγνοήσετε. Εάν έχετε οποιαδήποτε από τα σημάδια κινδύνου της πρόωρης εγκυμοσύνης (π.χ. αιμορραγία από τον κόλπο, πόνους στην κοιλιά) ζητήστε  ιατρική βοήθεια αμέσως. Ο γυναικολόγος σας ή τα επείγοντα περιστατικά θα σας βοηθήσουν σε αυτές τις περιπτώσεις.

Είναι σημαντικό να τρέφεστε καλά σε κάθε στάδιο της εγκυμοσύνης έτσι ώστε το μωρό σας να παίρνει όλες τις θρεπτικές ουσίες που χρειάζεται για να αναπτυχθεί. Μικρά, συχνά γεύματα και πολλά υγρά μπορεί να βοηθήσουν στην πρόληψη δυσπεψίας και να καταπολεμήσουν τη ναυτία και την κούραση. Βοηθά επίσης να τρώτε ποικιλία τροφίμων, ιδιαίτερα εάν είστε χορτοφάγος. Αποφύγετε τον καφέ που προκαλεί αύξηση των γαστρικών υγρών και διατηρείτε καλά αερισμένους τους χώρους εργασίας και την κρεβατοκάμαρα σας.

Πηγή: babybaby.gr

Εκφράσεις....

Pregnant στα γαλλικά είναι "αυτός που ασκεί επίδραση στο πνεύμα".

"9 μήνες στον παράδεισο" του Αλφρεντ Τοματίς


Ο Τοματίς κάνει μια έρευνα για την ακοή και για την επιρροή αυτής της αίσθησης από τις πρώτες στιγμές δημιουργίας του ανθρώπου. Από έρευνές του διεξάγεται το συμπέρασμα ότι ο άνθρωπος έχει μνήμες που ξεκινάνε από τη στιγμή της γονιμοποίησης... Επίσης έχει μια διαφορετική άποψη για τα «ακούσματα» του εμβρύου.

·         «Με τη δικαιολογία ότι «ο πατέρας συμμετέχει στη γέννηση», βλέπουμε σήμερα άντρες να κάθονται μπροστά στην κοιλιά της γυναίκας τους και να μιλούν στο έμβρυο. … Για να ακουστούν θα έπρεπε να ουρλιάξουν, και με τέτοια ένταση είναι προφανές ότι η χροιά της ομιλίας, η γλυκύτητα του τόνου και οι λεπτές αποχρώσεις θα εξαφανίζονταν αμέσως. Η φωνή του πατέρα μπορεί να περάσει στη μήτρα διατηρώντας το χρόνο και τη συχνότητά του, με την προϋπόθεση να δανείζεται το κανάλι ακοής της μητέρας (τύμπανο και σπονδυλική στήλη). Συγκεκριμένα, ο πατέρας θα πρέπει να απευθυνθεί στη μητέρα. Από το τύμπανο της γυναίκας του, η φωνή του ακολουθεί την οστέινη διαδρομή και λαμβάνεται από το παιδί ως αλλαγή τόνου (μετατροπία), την οποία δημιουργούν οι διαφορετική χρόνοι και ρυθμοί. Αλλά, το έμβρυο δεν θα μπορέσει να αναγνωρίσει τα χαρακτηριστικά αυτής της φωνής, δεδομένου ότι τη λαμβάνει φιλτραρισμένη και απαλλαγμένη από τις χαμηλές συχνότητες. Επίσης, ούτε οι φράσεις, ούτε το περιεχόμενό τους αναγνωρίζεται.»


Κι ο ρόλος του πατέρα?..

·         «Βλέπω πολλούς πατέρες πελαγωμένους μπροστά στη μεταμόρφωση της γυναίκας τους σε μητέρα και μπροστά στο αδιαίρετο σύνολο που σχηματίζει με το παιδί, πριν και μετά τη γέννηση. «Κι εγώ, που ταιριάζω μέσα σ’ όλα αυτά?» αναρωτιούνται. Ας ησυχάσουν, το επάγγελμα του πατέρα είναι εξίσου δύσκολο και, όταν θα φτάσει η ώρα της ανάληψης των ευθυνών , δεν θα πρέπει να αποτύχουν. Ήδη, καθ’ όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, η συνεννόηση ανάμεσα στους δύο γονείς είναι βασική. Ο πατέρας αναλαμβάνει ένα ζευγάρι που αποτελείται από τη γυναίκα του και το μωρό. Κατά τη γέννηση, το παιδί εκτοξεύεται, όπως ένας δορυφόρος στο διάστημα. Αλλά, κατά τη διάρκεια των τριών πρώτων χρόνων, η δύναμη της μητρικής έλξης είναι τόσο ισχυρή, που το παιδί δεν θα μπορέσει να αποδεσμευτεί. Στα τέσσερα χρόνια, ο έλεγχος της γλώσσας, τα πρώτα βήματά του στον κόσμο, το βοηθούν να αποδεσμευτεί απ’ αυτή την πρώτη βαρύτητα και το προωθούν στον κόσμο των ανθρώπων. Τη συγκεκριμένη εποχή ακριβώς, η συνάντηση με τον πατέρα είναι αποφασιστική. Αν ήξερε να την προετοιμάσει – ήδη από τις πρώτες μέρες γονιμοποίησης – δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι θα μπορέσει να βοηθήσει το παιδί του να ζήσει  αυτή τη δεύτερη ώθηση.»

·         «Ο πατέρας συνάπτει σχέση με το έμβρυο απευθυνόμενος στο ζεύγος μητέρας/παιδιού ως συναισθηματικός προστάτης τους».

·         «Τίποτα δεν εμποδίζει κάποιες αρσενικές συχνότητες να ακουστούν από το έμβρυο, αρκεί να δανείζονται την ακουστική οδό της μητέρας και να απευθύνεται σε αυτήν άμεσα. Η μητέρα είναι το μικρόφωνο που επιτρέπει στο παιδί να ακούσει τον κόσμο… Αν η μητέρα έχει καλέσει σχέσεις με τον πατέρα του παιδιού της, αν αυτός διάκειται θετικά στη μελλοντική γέννηση, το έμβρυο σίγουρα θα ωφεληθεί από «πληροφορίες» που προέρχονται από αυτή την πηγή. Αλλά για μια ακόμα φορά, οι πληροφορίες δεν θα μεταδοθούν παρά μόνο σε σχέση με τις συνθήκες ακρόασης της μητέρας (η γυναίκα θα πρέπει να τοποθετείται σε θέση ακρόασης – ίδια σπονδυλική στήλη)».

·         «Ο πατέρας ακολουθεί σε απόσταση αναπνοής και εντός της εμβέλειας του λόγου το ζευγάρι μητέρας/παιδιού. Η παρουσία του είναι σημαντική. Από τη στιγμή που επιθυμεί το παιδί αυτό, μπαίνει στο πλευρό της γυναίκας του, σε μια περιπέτεια στην οποία η συμμετοχή του είναι απαραίτητη, από την ερωτική πράξη, όπου παίζονται όλα, μέχρι την αίθουσα του τοκετού... και πέρα από κει στην εκπαίδευση του γιου ή της κόρης του. Σε ορισμένες γωνιές της γης, οι θρύλοι διηγούνται ότι ο άντρας είναι εκείνος που υποφέρει τους πόνους της γέννας. Ιδέα όχι και τόσο παράλογη, αν πραγματικά συμμετέχει πλήρως στην εγκυμοσύνη της συντρόφου του. Η εικόνα εμπεριέχει μια βαθιά σημασία. Όσο περισσότερο ο άντρας βοηθά τη μέλλουσα μητέρα, όσο πιο κοντά της βρίσκεται, τόσο περισσότερο εκείνη βιώνει τη στιγμή αυτή με ευκολία και γαλήνη. Ο πατέρας συμμετέχει άμεσα στη ζωή του εμβρύου, μέσω της μητέρας, καθώς με την τρυφερότητά του αντιπροσωπεύει την εικόνα του ήλιου. Έτσι η μητέρα, παίρνοντας την ακτινοβολία του, αυξάνει τη δύναμη της αγάπης που τρέφει για το κυοφορούμενο μωρό της».


Ακόμα και για τα δείγματα τρυφερότητας από τρίτους έχει αντίθετη άποψη:

·         «Η μάλαξη της κοιλιάς μιας εγκύου είναι μια νοσηρή ευχαρίστηση η οποία δεν εκφράζει παρά μόνο μια αρσενική φαντασίωση κτητικότητας. Πώς να φανταστούμε εξάλλου ότι το παιδί βλέπει σε αυτή τη χειρονομία μια ένδειξη τρυφερότητας, μια ευκαιρία να επικοινωνήσει με έναν κόσμο που του είναι άγνωστος? Το έμβρυο δεν είναι για να το πασπατεύουμε. Ας το αφήσουμε ήσυχο! Μήπως αντίθετα αυτές οι χειρονομίες αντιπροσωπεύουν για το έμβρυο μια ισχυρή και ανεξέλεγκτη πηγή άγχους? Μια πραγματική επίθεση? Ένα γεγονός το οποίο δεν έχει τα μέσα να ερμηνεύσει?»


Και ο ρόλος της μητέρας?

·         «Παροτρύνουμε τις μητέρες να μιλούν στο μελλοντικό τους παιδί, να διαβάζουν μικρές ιστορίες… τηρώντας την τελείως ευθύγραμμη στάση, η οποία εξασφαλίζει τη μέγιστη διάδοση φωνής. Στον παραπάνω διάλογο η πρόθεση παίζει τον πιο σημαντικό ρόλο».

·         «Το στρες, οι εντάσεις, οι δυσκολίες επικοινωνίας με το περιβάλλον, με τον σύζυγο… προκαλούν ορμονικές εκκρίσεις οι οποίες φτάνουν και στο κυοφορούμενο έμβρυο».

·         «Μια γερμανική μελέτη έφερε στο φως την ύπαρξη σχέσης μεταξύ της ισχιακής προβολής των παιδιών και ορισμένων προβλημάτων ωρίμανσης εγκεφάλου, ο οποίος ωριμάζει όσο  δέχεται ερεθίσματα. Μια μητέρα κουρασμένη, ταραγμένη, αρνητική όσον αφορά την εγκυμοσύνη της, θα έχει μια επικοινωνία ελλιπή ή αδύναμη με το μελλοντικό μωρό της και θα του στερήσει την πληρότητα μιας σχέσης αγάπης. Υπάρχει η υπόνοια ότι το παιδί αρνείται να γυρίσει για ψυχολογικούς λόγους μήπως γιατί συνιστά μια αυτόματη διαμαρτυρία εκ μέρους του? Η προβολή αυτή συνδέεται συχνά με κάποιο πρόβλημα στις σχέσεις. Βρέθηκε ότι μεταξύ ανθρώπων με μεγάλη προσφορά (Αϊνστάιν, Οπενχάιμερ…) υπήρχε ένα κοινό σημείο: οι μητέρες τους τραγουδούσαν ή απευθύνονταν στο μελλοντικό μωρό τους πάνω από τρείς ώρες την ημέρα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης τους. »

·         «Σε γενικές γραμμές, αν η επικοινωνία μητέρας/παιδιού είναι καλή, το μελλοντικό νεογέννητο θα βρει το δρόμο του αυθόρμητα».

·         «Η στάση του σώματος της γυναίκας είναι ιδιαίτερα σημαντική και προσαρμόζεται όσο προχωρά η εγκυμοσύνη. Τίποτα δεν περνά εάν είναι ξαπλωμένη ή εάν κάθεται χαλαρά σε μια πολυθρόνα. Η διάδοση του ήχου είναι λιγότερο ενεργή εάν η μαμά έχει κακή στάση, με την πλάτη κυρτή και τους ώμους μαζεμένους, οπότε δεν υπάρχει μυϊκός τόνος και οι σύνδεσμοι είναι μαλακοί σαν βούτυρο. Ο ήχος δεν περνά. Ο διάλογος μειώνεται. Η μέγιστη διάδοση επιτυγχάνεται  όταν η γυναίκα είναι όρθια ή κάθεται σωστά – με τη σπονδυλική στήλη ίσια, τεντωμένη σαν χορδή που πάλλεται.»


Επίσης τονίζει τη σημασία του φυσικού, μη παρεμβατικού τοκετού για τη μετέπειτα  υγεία του βρέφους.

·         «Η επισκληρίδιος (τοπική αναισθησία) μειώνει την επικοινωνία ανάμεσα στη μητέρα και το παιδί τη στιγμή ακριβώς της γέννησης, η οποία θα έπρεπε να είναι μια πράξη υπέροχης αγάπης μεταξύ των δυο τους. Η επισκληρίδιος περιορίζει τη συνειδητή βίωση αυτής της μοναδικής στιγμής. Αν εφαρμόζεται συστηματικά, μήπως υπάρχει κίνδυνος να αλλοιωθεί μια θεμελιώδης σχέση?»

·         «Σήμερα, συνιστούμε στις εγκύους να κολυμπούν, να μάθουν να αναπνέουν, να χαλαρώνουν… Προσωπικά συμβουλεύω τις γυναίκες να «επαναφορτίζονται» ακούγοντας κλασσική μουσική, καθισμένες σωστά σε μια καρέκλα ή μια πολυθρόνα.»

·         «Δεν πιστεύω πολύ στη λεγόμενη τραυματική πλευρά της γέννησης. Ο τοκετός παραμένει το πιο ωραίο ντουέτο αγάπης που μπορεί να υπάρξει ανάμεσα σε δύο όντα, μια στιγμή εξαιρετική, την οποία τίποτα δε μπορεί να αντικαταστήσει. Υπάρχει πόνος σε αυτή την πράξη, σίγουρα, αλλά επίσης και χαρά, που μεταμορφώνει τη γυναίκα σε μητέρα προσφέροντάς της την υπέρτατη ολοκλήρωση. Δεν θα πάψουμε ποτέ να επαναλαμβάνουμε ότι ο τοκετός μπορεί να αποτελέσει μια εκπληκτική επαφή σώμα με σώμα, μια θαυμάσια συνουσία. Κανένας άνδρας δε θα μπορούσε να προσφέρει τέτοια ικανοποίηση σε μια γυναίκα, καμία σχέση δεν θα μπορούσε να τη γεμίσει τόσο!»

·         «Ενώ ο τοκετός, δε μου φαίνεται ότι αποτελεί ιδιαίτερη πηγή τραυματισμού, η υποδοχή του νεογέννητου, αν είναι προβληματική μπορεί να σημαδέψει βαθιά ένα παιδί. Στη μήτρα ζούσε όπως ένας βασιλιάς μέσα στο παλάτι του. Ξαφνικά το περιβάλλον του διασπάται, επεκτείνεται, αλλάζει διαστάσεις. Δεν αντιλαμβάνεται πλέον τα όριά του, δε μπορεί πλέον να αγγίξει τα τοιχώματά του. Τη συγκεκριμένη στιγμή μπορεί να γεννηθεί το άγχος, αν το στενό περιβάλλον του δεν του προσφέρει το αίσθημα ασφαλείας που έχασε στιγμιαία».

·         «Σήμερα κόβουμε τον ομφάλιο λώρο χωρίς να περιμένουμε, πράγμα που είναι βίαιο. Το παιδί δεν έχει ακόμα ανεξαρτητοποιηθεί και μόλις που έχει το χρόνο να συνηθίσει στο μηχανισμό του πνεύμονα. Νομίζω ότι θα ήταν καλύτερα να αφήνουμε τη διαδικασία να εξελίσσεται προοδευτικά, ώστε να εξασφαλίζεται ένα ήπιο πέρασμα στο αέρινο περιβάλλον. Επίσης το μωρό θα πρέπει να αφήνεται πάνω στην κοιλιά της μητέρας του, κατάσαρκα».

·         Αν το παιδί δεν κινηθεί αρκετά στην κοιλιά της μαμάς του, δε λάβει αρκετά ερεθίσματα, στερείται ενέργειας. Φαίνεται απαθές, ανίκανο να αντιμετωπίσει τα σημαντικά ορόσημα της ανάπτυξής του. Το περπάτημα και η ομιλία έρχονται με δυσκολίες.


"Προβληματικά" παιδιά : Ο Τοματίς αναφέρεται επίσης στα αυτιστικά παιδιά που παρουσιάζουν έντονο σύνδρομο εγκατάλειψης και θυμώνουν αμετάκλητα. Διακόπτουν κάθε επικοινωνία με τη μητέρα και ως επέκταση με τον κόσμο... Εντοπίζει την πηγή της αρρώστιας στον τοκετό όπου η επικοινωνία των δύο μητέρας/παιδιού για κάποιο λόγο διακόπηκε έστω και για λίγο... Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι αρκετές έρευνες πλέον αποδίδουν την αύξηση του ποσοστού αυτών των παιδιών στην καισαρική. Πάντως, φαίνεται ότι η θεραπεία με τη μεθοδολογία του Ηλεκτρονικού Αυτιού που ο ίδιος έχει ανακαλύψει, έχει αποτελέσματα!


Δεύτερο παιδί: Υπάρχει επίσης αρκετά ενδιαφέρουσα προσέγγιση για τα παιδιά που περιμένουν αδερφάκι.... Χαρακτηριστικά αναφέρει: "Αφότου η μητέρα έχει στην κοιλιά της ένα γονιμοποιημένο κύτταρο, το πρωτότοκο παιδί, ιδιαίτερα αν είναι κάτω των δύο ετών, θα αρχίσει να αντιδρά: θα κλαίει, θα ξυπνάει τη νύχτα, θα έχει εφιάλτες, θα εκδηλώνει την ταραχή του... είναι το πιο σίγουρο τεστ κυήσεως". Επίσης υποστηρίζει ότι η καλύτερη εποχή για να κάνετε το επόμενο παιδί σας είναι να έχει κλείσει το μωρό σας τα τέσσερα χρόνια του, μια εποχή που ξεκινά η ανεξαρτητοποίηση από τη μαμά... Σε αυτή τη φάση, βέβαια, θα πρέπει να βρει δίπλα του τον πατέρα για να μη νιώσει προδομένο... Το παιδί ανοίγει τα φτερά του από την ηλικία των 12 ετών...


Ότι άλλο ξεχώρισα:

·         «Ανάμεσα στο έμβρυο και τη μητέρα υπάρχει η ίδια σχέση μ' εκείνην ανάμεσα στο σπόρο και τη γη.»

·         «Τα πιο σημαντικά αρχέτυπα προέρχονται μέσα από τη μήτρα»

·         «Στην πραγματικότητα, ο απογαλακτισμός θα έπρεπε να πραγματοποιείται  όταν η μητέρα σταματήσει πλέον να έχει γάλα».

Βότανα και Αρωματικά Φυτά που πρέπει να αποφεύγουμε στην εγκυμοσύνη

Ποιό είναι το αγαπημένο σας μυρωδικό?
Αν το βρείτε στην παρακάτω λίστα θα πρέπει να το αποχωρηστείτε κατά τη διάρκεια εγκυμοσύνης καθώς κάποια βότανα προκαλλουν συσπασεις της μήτρας και μπορεί να δημιουργήσουν προβλήματα.

Μιλάμε κυρίως για το πρώτο τρίμηνο όπου ο κίνδυνος μιας αποβολής είναι πιο μεγάλος και φυσικά η "επικυνδυνότητα" αφορά κατανάλωση αρκετής ποσότητας. Δε χρειάζεται να γινόμαστε "ψυχωτικές" και να ψάχνουμε στο φαγητό φιλαράκια από μαϊντανό.... παρόλ αυτά θα πρέπει να προσέχουμε.

 Βότανα προς αποφυγή:
  • Άνηθος
  • Απήγανο
  • Δεντρολίβανο
  • Δέντρο Bumelia lycioides
  • Κάπαρη
  • Κανέλα
  • Κυπαρρίσι
  • Μαιντανός
  • Μέντα
  • Μπλέ/μαύρα μούρα
  • Ξερά φύλλα κάσσιας
  • Σπόροι ψιλόφυτου
  • Τανάκητο
  • Φασκόμηλο
  • Φτέρη
  • Φτελιά
  • Φυτό φλισκούνι  
  • Φυτά γένους αρτεμισία
  • Φυτό σύμφυτο
  • Φλοιός Cottonroot
  • Φλοιός θάμνου Rhamnus purshiana
  • Χαμομηλι (σε μεγάλες ποσότητες)

  • Hydrastis Canadensis
  • Chrysanthemum parthenium
  • Tussilago farfara

Birth Without Violence by Frédérick Leboyer: Trailer

Μητρότητα, Πατρότητα ή Parenting

Χρησιμοποιώ τον όρο parenting γιατί  η σημερινή πραγματικότητα βρίσκει και τους δύο συντρόφους να συμμετέχουν ενεργά στη "μητρότητα", μια λέξη που αδικεί, άθελά της τον αντρικό πληθυσμό.

Και λέω μητρότητα γιατί αυτή η λέξη περικλείει όλη τη διαδικασία από τις προσπάθειες για σύλληψη, την εγκυμοσύνη, τον τοκετό αλλά και τη μετέπειτα ζωή της μητέρας με το παιδί της. Η ζωή της γυναίκας αλλάζει για πάντα... γίνεται Μητέρα. Η αντίστοιχη λέξη για τον άντρα είναι η πατρότητα, η οποία σαν έννοια έχει νόημα μόνο μετά τον τοκετό.... Αυτός ο διαχωρισμός, πιστεύω,  έγινε λόγω των συνηθειών τα παλιά χρόνια όπου η θέση του άντρα στα θέματα της οικογένειας ήταν αποστασιοποιημένη, συχνά χωρίς ενεργή συμμετοχή,  θα έλεγα ότι είχε το ρόλο του παρατηρητή των εσωτερικών διεργασιών και του προστάτη.

Σήμερα αυτό ανατρέπεται και ο άντρας αναλαμβάνει ενεργό πλέον ρόλο στην όλη διαδικασία. Γι' αυτό το λόγο θα χρησιμοποιώ τον όρο parenting που περικλείει ότι και η "μητρότητα" σαν έννοια αλλά περιλαμβάνει και τους δύο γονείς. Parenting λοιπόν.....
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...